Σταφίδα Βοστίτσα

«Σταφίδα η ανώτερη»

Η παγκόσμια γνωστή και διεθνώς αναγνωρισμένη μαύρη σταφίδα Αιγίου Βόστιτσα θεωρείται ως η καλύτερη και ξεχωρίζει για το ξεχωριστό της άρωμά, την χυμώδης της γεύση αλλά και την σπουδαία θρεπτική της αξία. Ανάμεσα στις αρετές της συγκαταλέγεται η πλούσια περιεκτικότητα σε βιταμίνες, η χαμηλή περιεκτικότητα της σε σάγχαρα, η απουσία λιπαρών ουσιών, η αντιοξειδωτική αλλά και η αντικαρκινική της δράση.

Φέρει το όνομα Βόστιτσα όπως αλλιώς το Αίγιο κατά τους Μεσαιωνικούς χρόνους. Το ελληνικό Superfood καλλιεργείται αποκλειστικά στις πλαγιές της Αιγιαλείας και παράγεται με απόλυτα φυσικές διαδικασίες. Η ανώτερη ποιότητα της και η μεγάλη φήμη της οφείλεται επίσης όχι μόνο στη μακρά της παράδοση, αλλά και στη μεθοδική δουλειά, στη συνεχή φροντίδα, στη πίστη και στο μεράκι των παραγωγών της περιοχής.

«Η θεά σταφίδα»

Όταν ένα προϊόν, και πόσο μάλλον όταν ένα προϊόν είναι της μάνας γης, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον τόπο του, δεν μπορεί παρά να είναι «λατρεία». Έτσι είναι η «πριγκίπισσα» σταφίδα για τους Αιγιαλίτες. Όλοι υποκλίνονται στη  «θεότητα» που όχι μόνο αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη της αγροτικής παραγωγής της Ελλάδας, αλλά οδήγησε ολόκληρη την περιοχή σε χρόνια ευμάρειας, κάνοντας το Αίγιο τη Ριβιέρα της Αχαϊκής γης, παίζοντας παράλληλα καταλυτικό ρόλο στην κοινωνική, πολιτική και οικονομική ιστορία της χώρας μας.

Στα χρόνια της σταφίδας, με τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους το 1830, η καλλιέργεια της άρχισε να παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις. Η ζήτηση της στις απαιτητικές αγορές της Ευρώπης την έκαναν  γρήγορα το πρώτο εξαγώγιμο προϊόν της χώρας μας, χρίζοντάς την αυτόματα ως εθνικό. Οι οικονομικές αλλαγές της περιοχής ήταν φυσικό επακόλουθο αλλάζοντας το κοινωνικό στερέωμα του τόπου. Αλλαγές που η «κοινωνία της σταφίδας» καλοδέχτηκε. Νέα κτήρια και νεοκλασικά μέγαρα αναγείρονται, κτήρια σπουδαίας πολιτιστικής σημασίας και κληρονομιάς που φέρουν την υπογραφή από μεγαθήρια αρχιτέκτονες όπως ο Τσίλλερ. Λιμάνια αναβαθμίζονται ή δημιουργούνται. Ο σιδηρόδρομος της Πελοποννήσου και η διώρυγα της Κορίνθου γίνονται πραγματικότητα. Μια νέα τάξη πραγμάτων εμφανίζεται επίσης και για τους κατοίκους της περιοχής αφού ακολουθούν επίσης έναν πλούσιο βίο. Παρακολουθούν θεατρικές παραστάσεις, λαμβάνουν μέρος σε λέσχες και πολιτιστικούς συλλόγους ενώ παράλληλα ντύνεται και «ντύνει» τα σπίτια του με πανάκριβα πράγματα από χώρες της δυτικής Ευρώπης στις οποίες εξαγόταν η σταφίδα.